Midsomer - Augustus 2023
In het holst van de nacht haalt mijn vakantiemaatje me thuis op. De straatverlichting brandt en alles wijst erop dat dit een geweldige week gaat worden.
We zijn ruim op tijd voor vertrek. Onze chauffeur had blijkbaar ook niet de beste nacht en heeft wat last van een ochtendhumeurtje.
Na stops in Geel, Antwerpen, Sint Niklaas en Loppem is de groep compleet en kunnen we echt van start gaan.
Dat gebeurd al gelijk met een koffiekoek en daarna een ontbijt op de dfds ferry van Calais naar Dover.
Gelukkig geen wachttijden zoals bij mijn vorige reis. We kunnen vlot door de douane.
Bij aankomst in Dover speelt net zoals zovele malen voordien "the White Cliffs of Dover" van Vera Lynn. Zo fijn dat een traditie zo onbewust in ere wordt gehouden. Sonja heeft al vanaf dag één een streepje voor als gids. Wat een mooi nieuw hoofdstuk.
Het is een ganse trip die eerste dag en we maken ook weer een stop in Cobham waar de sandwiches boven gehaald worden.
Na een middagdutje staan we op de parking van Avebury.
Mijn laatste bezoek dateert maar van een dikke maand geleden maar vandaag zijn we veel vroeger ter plaatse en kunnen daarom uitgebreid Avebury Manor bewonderen. Zowel vanbinnen als vanbuiten een dijk van een huis.
Ik laat de stenen waar ze ook vorige maand al waren en maak ruim de tijd om dit prachtige bouwwerk te bekijken.
Het weer zit ook nog eens mee. De zon is ons goed gezind.
Verder gaat het naar onze verblijfplaats voor de rest van de week. Swan Hotel in Wells.
Vooraf had ik reeds de website bekeken en die was veelbelovend. Ik kreeg een kamer in het oude deel van het hotel en dat was heel wat minder. Maar goed, alle comfort aanwezig en een zalig bed om zes nachten in door te brengen.
Dag twee en we zijn alweer paraat na een geïmproviseerd ontbijt. We rijden richting Bath en niet al te lange rit.
Ik ga nog even mee tot in de kathedraal die ik nog niet eerder bezocht en neem dan kort afscheid van de groep. De baden bezocht ik reeds vorige maanden dus gaat mijn voorkeur uit naar M&S en Pulteney Bridge. Het is ook aan deze brug waar we onze lunch zullen nemen in een italian steakhouse. Gezellige locatie die bij iedereen in de smaak valt.
Nadien gaat het verder naar Lacock Abbey, de plaats waar vele filmscenes werden opgenomen. We hebben de kans om het gebouw en de tuin te bezoeken maar ook het kleine dorp dat aangrenzend ligt. Een tweedehandsboekhandel is onmogelijk te weerstaan en ik pik er een pocket van Val McDermid en een mooie fotoboek over Sissinghurst mee. Verder maak ik een praatje met de zilversmid en hebben we het over the Repair Shop. In de kerk van het dorp zit een kleine jongen op de piano te spelen. Ik vraag of ik hem mag fotograferen en voor ik het weet heb ik de ganse familie voor de lens. Een bijzondere ontmoeting die van zo'n bezoek toch steeds iets onvergetelijks maakt. Ik beloof hen de foto na te sturen. We stappen tevreden weer in de bus die ons veilig weer naar Wells brengt. Aan tafel gaat het er op dag twee toch weer iets vlotter aan toe.
En zo is automatisch dag drie aan de beurt. Het regent, heel zachtjes maar non-stop. De bus brengt ons naar Cheddar Gorge en ik moet zeggen dat deze kloof in de regen prachtige kleuren geeft. Hier en daar een stop om wat te fotograferen, midden in de natuur van Midsomer. Daarna een stop in Cheddar, het kaasdorp zeg maar. We hebben de kans om te proeven en nemen twee van onze favorieten mee. Het zou fijn zijn als deze dag aan het eind van de trip gepland werd zodat de kaas minder lang ongekoeld moet bewaard worden. 's Middags zijn we in ons hotel uitgenodigd voor een afternoon tea (?). High Tea, cream tea, afternoon tea, ... het wordt allemaal door elkaar gebruikt maar heeft best wel allemaal een eigen betekenis. Eén mini sandwich en één scone is wel wat mager voor een middagmaal maar goed, te is trop en trop is teveel.
Na de middag bezoeken we het Bisschops Palace en de kathedraal. Het regent nog steeds maar dat nemen we er met veel plezier bij. In het Palace heb ik een emotionele ontmoeting met een emotional support animal, een schitterende hond, die gewoon instant naar me toe komt, aan mijn hand snuffelt, languit op zijn buik voor me gaat liggen en dan op z'n zij zich totaal overgeeft. Ik word er een beetje emotioneel van. Duidelijk zit hier een connectie en uiteraard denk ik aan mijn eigen diertje dat we ondertussen reeds twee jaar moeten missen.
De kathedraal is prachtig maar de geleide rondleiding duurt me echt iets te lang. Ik geef m'n ogen de kost want er is uiteraard heel veel pracht te zien in dit schitterende bouwwerk. De zangers begeven zich naar de even song die we later deze week zelf ook zullen bezoeken. Samen met gids Sonja begeven we ons naar Vicars Close dat spijtig genoeg zijn deuren reeds gesloten heeft. We houden het te goed voor morgen. Het geeft ons dan weer de kans om alvast een aperitief te nemen in de bar.
Dag vier en we krijgen alweer drie prachtige tuinen voorgeschoteld. Eerste stop Montacute, een National Trust tuin met een mooie orangerie in een prachtig decor. In de luwte van oeroude bomen, spelen kinderen op het grasveld en geeft dit alles een sprookjesachtige aanblik. Jammer genoeg zijn de verdiepingen gesloten en kunnen we dus enkel de benedenverdieping belijken. Graag passeer ik even in de shop om een blauw klankorgeltje te kopen. Een cadeau voor onze tulpenboom. We eten bij Holm waar we een schnitzel met overheerlijke aardappelen voorgeschoteld krijgen. Onze tafelgenoten krijgen echter een gepeperde rekening voor twee glaasjes wijn. 31 GBP, wat zeg je?
Onverwacht is er East Lambrook Manor Gardens toegevoegd aan ons programma en daar zijn we niet rouwig om. de engelse cottage garden is nog steeds in privé bezit maar wacht op een nieuwe eigenaar. Het was ooit de tuin van Margery Fish en haar man. Het zou jammer zijn mocht deze in handen vallen van een niet-tuinliefhebber, al is de kans zeker klein. Nadien staat Barrington Court gepland. Ook hier is het lot ons niet gunstig gezind. Door een storm heeft het dak enorme schade opgelopen en is het huis dus niet te bezoeken. De tuinen echter wel. Daar spenderen we ook veel tijd zodat de second hand bookshop geen haalbare kaart meer is. Time runs out. Onze gids neemt ons bij aankomst in Wells nog wel even mee naar Vicars Close wat met de ondergaande zon een echt pareltje is. Tevreden zetten we ons op het terras met een glas wijn voor onze neus en de kathedraal op de achtergrond. Alweer een dag met een gouden randje.
Het gaat snel en dat vijf dient zich aan. Stourhead is een plaats die ik al eerder bezocht maar nog steeds super magisch is. Onze plaatselijke gids is niet geneigd om ons het huis te laten zien. Ik had foto's gezien van de bibliotheek en drong toch aan op een bezoek. Ook onze gids trok mee aan de kar. Heel erg tegen haar zin en met een gigantische omleiding kregen we dan toch het huis te zien. Akkoord, de tuinen zijn prachtig maar ook het huis verdient zeker aandacht. Eten doen we op het domein zelf in de Spread Eagle Inn. We genieten van het gezelschap aan tafel en kunnen er voor de rest van de dag weer tegen. Glastonbury is een heel ander verhaal. De flower power en de spiritualiteit komt je zo tegemoet bij de eerste stappen op deze heilige grond. We bezoeken er de Abbey die zich van haar mooiste kant toont in de zon. Daarna is er nog tijd om door het stadje te dwalen en je te dompelen in de wierrook, kaarsen en andere attributen. De bus staat geparkeerd aan een prachtige muurschildering en zulke details zijn altijd fijn meegenomen.
Het einde komt jammer genoeg in zicht. Op dag zes staat Hestercombe Gardens op het programma. Het is echt vergapen aan deze prachtige tuin en zeker het voorste gedeelte wat een tuingedeelte met drie terrassen behuisd. Ik laat de kleuren, de sfeer en de stilte op me inwerken en voel dat het echt meer is dan ik kan bevatten. Soms overvalt je een gevoel van overdaad. Too much maar oh zo mooi. De rest van de groep is direct doorgelopen naar de landschapstuin dus wij hebben alle tijd om rustig dit mooie decor te aanschouwen. De lunch nemen we ook weer op het terrein en guess what? er is een tweedehandsboekenwinkel waar ik mijn George weer terug vind. Uiteraard moet ik hem redden.
De namiddag hebben we vrij in Wells maar in de rit naar ons hotel knabbelt een file serieus van onze tijd af. Ik dwaal nog even door de winkelstraten maar voeg me dan weer bij m'n reisgenote om de even song in de kathedraal bij te wonen. Een schitterende afsluiter van deze prachtige week.
Lucky seven is ook de dag van vertrek. We stoppen nog in Winchester waar er een bezoek aan de kathedraal gepland staat. Alsof het zo moet zijn, regent het uk ons uit en komen we in een dikke regenbui terug bij de bus aan. Daarna gaat het vlot en droog naar Dover en naar de ferry. Echt afsluiten doen we midden op het kanaal met een fish & chips. We hadden een schitterende week in fijn gezelschap met een geweldige gids en bezochten ongelofelijk veel moois in Gods Own Country. We'll meet again.