Wales - Juli 2023
Wales op het programma en wel voor het laatst een reis met mijn vertrouwde gids Servaas. Het werd een gigantisch lange eerste dag. De douane in Calais besloot er een spelletje van te maken en om kort te zijn : we stonden vier uur bij hen op de stoep. Daardoor kwam een deel van ons programma uiteraard op de helling te staan. Avebury bleef letterlijk en figuurlijk overeind. De mysterieuze steencirkel is één van de grootste prehistorische sites ter wereld. Dit monument is minder bekend dan Stonehenge, maar zeker niet minder interessant.
Daarna gaat het naar het Hilton Hotel in Bath, een rustpunt in een uitgerekte dag. Als kers op de taart, zagen we in het hotel nog een fijne bekende van vorige uk reizen. Het is altijd fijn om gelijkgestemden weer op je pad terug te vinden.
Op onze tweede dag maken we voor de middag kennis met Bath, Unesco-Werelderfgoed en tevens stad van grote architectonische schoonheid en het chicste kuuroord van het land. Om 9 uur staan we aangemeld om de Roman Baths te bezoeken. Verder maak ik nog even gebruik van een uurtje vrije tijd om M&S binnen te lopen en alvast wat dingen op de "mee-te-nemen" lijst te veroveren. Verder gaat het in een toer door de stad naar de Royal Crescent en de Circus. Altijd weer een lust voor het oog. Het was mijn tweede bezoek aan Bath maar het is zeker een stad om steeds weer naar terug te komen.
Na de middag bezoeken we Tredegar House en steken we hiermee de grens naar Wales over. Het belangrijkste Stately Home van Wales telt dertig kamers en biedt een overzicht van de binnenhuisinrichting van 1600 tot 1930. De tuinen zijn ook prachtig. De ceder aan de oprijlaan steelt zeker de show.
Overnachten doen we dit keer in een Mercure Hotel in Swansea. Ik krijg een kamer met zicht op de tuin en de rust na een drukke dag is enorm welkom.
Dag 3 heeft een kleine ochtendstop in gedachten. Op het keienstrand van Newgale is het uitzicht prachtig. Het weer zit gigantisch mee en op die manier kunnen we prachtige beelden schieten. De moosite foto van de toer maar ik hier in de ochtendzon. In St. Davids - het spirituele hart van Wales - heerst een echt dorpsgevoel. De kleinste stad van Groot-Brittannië vormt een iconisch geheel van architectuur, religie en geschiedenis. Om die reden is een bezichtiging van de kathedraal, gewijd aan de nationale heilige, een must. Het is de grootste en mooiste kerk van Wales en de ligging is heel bijzonder. Een korte wandeling brengt ons naar de geboorteplaats van Sint-David en laat ons tevens kennis maken met de schoonheid van het Pembrokeshire Coast Path. Het is al bijzonder warm op de wandeling en bij St. Nons Chapel, keer ik terug. Op het terras/tuin van St. Davids Cross Hotel vind ik drie reisgenoten terug waar we in deze prachtige omgeving kunnen genieten van de lunch. Na de middag staar er Pembroke Castle op het programma, of wat daarvan overblijft. Not my cup of tea. Maar niet getreurd, het is heerlijk weer dus onverwacht tijd voor een ijsje.
Op dag 4 in Laugharne wandelen we via het middeleeuwse kasteel naar het idyllisch gelegen Boathouse van Dylan Thomas, de nationale dichter van Wales… verplichte kost voor elke literaire ziel. Het is een kleine wandeling door het minidorpje maar het uitzicht is prachtig en ik kan me goed voorstellen dat deze omgeving een echte inspiratie was voor de schrijver. Hij had alvast een goeie smaak. Daarna rijden we door naar het heerlijke badplaatsje Tenby aan de Welshe Riviera. Dit zeer sfeervolle plaatsje is zo schilderachtig en kleurrijk, dat het wel een aquarel van zichzelf lijkt. Tijd dus om weer een aantal prachtige beelden te maken maar ook om een Cornisch Pasty ter verorberen (en dit in Wales) en een bezoek te brengen aan één van de favoriete winkels, Seasalt. Aberglasney Gardens, een middeleeuwse tuin die opnieuw tot leven werd gewekt na één van de meest fascinerende tuinrestauraties van de laatste 20 jaar, staat in de namiddag op het programma. Vlak na de ingang ontstaat er een kleine pop up ruimte met allerhande zelfgemaakte spullen. Heel erg fijn om even door te lopen. De mooie tuin herbergt ook een fijn terras was na een lange en vooral warme dag geen overbodige luxe is. Even zitten en genieten van al dat moois. Op de vijfde dag van onze reis, trekken we van Swansea naar Cardif en dit langs de Gower.. Dit is een klein schiereiland met de meest overweldigende kustlandschappen van Wales; In Rhosilli maken we een steile kustwandeling die adembenemend is. Je voelt de zilte lucht die als pure vrijheid aanvoelt. Het Land's end van de Gower. Net op tijd terug binnen om aan een fikse bui te ontkomen. Caerphilly Castle is prachtig gelegen en weerspiegelt zich mooi in de slotgracht maar ruïnes zijn gewoonweg niet mijn ding. Dus weer even tijd om van het uitzicht te genieten vanop een bankje. Aan het eind van de dag bezoeken we nog het National Museum van Wales. Schitterende schilderijen hangen schouder aan schouder. Toch maakt de zin in koffie plaats en schuif ik aan in de coffee shop. Jammer genoeg sluit deze net en is de vrouw achter de toonbank niet op een ander idee te brengen. De gids wijst me erop dat er hier in Cardiff vlakbij een straat is met een volledig Duitse naam. "Stuttgarter Strasse". Hij kent mij en weet dat zulke dingen voor mij een trigger zijn. Ons hotel voor drie nachten is weer een Mercure en dit in het centrum van Cardiff. Een heerlijke moderne oase waar ik een kleine studio krijg op de elfde verdieping. Dag 6 : We mogen ter plaatse trappelen maar dit is niet minder interessant. Dagje Cardiff met een half dagje vrij in te vullen. 's Morgens gaat het te voet richting Cardiff Castle. Hier val ik van de ene verwondering in de andere. Ik heb al veel huizen en kastelen in dit land gezien maar dit is er wel eentje van uitzonderlijke klasse. Google maar eens! De homepage van deze locatie geeft je meteen een kijkje in de pracht en praal maar vooral in de doordachtheid en het inzicht van de Markies van Bute en architect William Burges. Het is voor mij echt het hoogtepunt van de reis. Nadien is er decompressie tijd en dwaal ik door de winkelstraten waar ik een prachtig fotoboek vind van Linda McCartney. 's Avonds volgt er een fijn diner in aangenaam gezelschap. Een dag met een gouden randje. Op dag zeven schiep God een rustdag maar voor ons loopt dat iets anders. Castell Coch is de ideale introductie tot de sprookjeswereld in middeleeuwse en oosterse stijl van de markies van Bute en zijn al even megalomane architect William Burges. Een stoomtrein van de Brecon Mountain Railway voert ons vervolgens tot diep in de typische landschappen van het Brecon Beacons National Park. Raglan Castle is het laatste middeleeuwse kasteel dat werd gebouwd maar meer oogde als een residentieel fort-paleis. Het is tevens het grootste kasteel dat ooit door de Welshmen is gebouwd. Na één van de langste belegeringen tijdens de Burgeroorlog viel het in handen van de troepen van Cromwell en werd het herleid tot een fotogenieke ruïne waar vooral de grote Gele Toren omgeven door een slotgracht veel indruk maakt. Maar kijk, dit alles gaat weer aan mij voorbij omdat er die dag een Victorian picknick is en de mensen in klederdracht de locatie helemaal kleuren. Ik kan m'n hartje ophalen aan mooie portretten en fijne groepsbeelden. Op de laatse dag en de dag waar we onze terugrit maken volgt er een korte stop in Castle Combe, misschien wel het beroemdste dorpje in de Costwolds. Het is daar op een oud bankje waar we een laatste foto maken. Een afscheid op een hoogtepunt. De oversteek verloopt vlot en op een nagelnieuw schip dat slechts één week in de vaart is. Pride of Kent.