Nik - Augustus 2025

Nik en ik gaan terug tot onze schooltijd op de Handelsschool in de A1 opleiding. Hij was reeds van school af maar bekommerde zich nog steeds om de activiteiten en het nieuwe praesidium. Dat was Nik, altijd zorgend en altijd een goede raad. Laat het ons een soort "grote broer" gevoel noemen.

In geregelde fases van mij leven kwam hij weer even om de hoek kijken. We troffen mekaar bij gezamenlijke vrienden thuis of ergens in zijn en mijn stad. Steeds was er dat fijne gesprek en uitte hij zijn bekommernissen om onze stad waar hij het beste mee voor had.

Toen hij hoorde dat ik bij Toerisme Turnhout ging werken was hij opgetogen. Hij zag een samenwerking helemaal zitten.

Dat zal ik me altijd herinneren, dat hij geloof had in mensen die er voor hem toe deden. Mijn passage daar was van korte duur. Ook daar waren we het weer over eens. Hier kon ik mijn ei niet kwijt. Ik wilde geen kop zijn met gekortwiekte vleugels. Dat begreep hij voor de volle 100%

Onze laatste ontmoeting was er eentje een paar jaar geleden tijdens de Summer Sessions. Eigenlijk had ik een korte fotoshoot gepland met een bekende artiest maar ik botste vooraf op NIk en zijn echtgenote en we geraakten in gesprek zoals altijd. Voor ik er erg in had was er een uur verstreken en miste ik de fotoshoot met Koen. Ik had en heb daar geen spijt van. Een gesprek met een geëngageerde stadsgenoot verkies ik boven een vluchtige "dag en bedankt" met het grootste monument in de Vlaamse muziekscene.

Ik hoorde eerst een paar maanden geleden dat Nik ernstig ziek was en vond het niet gepast om contact op te nemen.

Nu dwalen herinneringen door mijn hoofd.

Ik koester ze.

Het ga je goed beste vriend.

Ik wens je een mooie reis Nik.