Tour 2016 - Juli 2016

Wat heb ik weer genoten van deze toer.

Nee, ik heb zeker niet alle etappes gezien. Ik ben geen allesvreter maar heb me wel weer kunnen focussen op de details.

Als anglofiel is het natuurlijk fijn om de gereserveerde Froome af en toe uitbundig te zien lachen.

Maar hij ging ook een aantal keer fors tegen de grond en recupereerde dan weer zoals een echte kampioen.

Heerlijk om Wout Poels als een baken van rust en doorzetting naast hem te zien. Het teamwerk van Sky is echt onevenaarbaar.

Bij ons in de huiskamer wordt het omschreven als Mannschafts Allure. Ja we hebben toch wel een steekje los.

Een team waar geen kruid tegen gewassen is en dat een eenheid uitstraalt die nooit gezien is in het wielrennen.

We hadden nochtans een slecht voorgevoel voor de start. Het zal toch niet waar zijn dat die verrekte Quitana iets gaat laten zien dit jaar.

Geen boon voor hem, in tegendeel, ik hou niet van zijn eenkennigheid wat taal betreft en ook niet van zijn uitstraling.

Het is uiteraard een persoonlijk iets, maar nee, die man geeft me echt de kriebels.

Het voorgevoel was mis, gelukkig maar. Geen enkele aanval, geen enkele jump of klim. Hij bleef drie weken lang in de "kont" (sorry voor het woordgebruik) van Froompy zitten. Hij werd er zowaar een beetje bruin van.

Bauke, ach Bauke, wat had ik met onze noorderbuur te doen. Van een tweede naar een tiende plaats in één enkele rit. Je hebt zo gestreden voor wat je waard was en dat siert je zo enorm. We bikkelden met je mee, we voelden met je mee. Het ging recht door ons hard. Bauke de boekenwurm, het mocht niet zijn. Nederland in rouw toen ook Tom Dumoulin door een domme val zijn gevecht moest staken.

Hadden we iets verwacht van onze Belgen? Ik hou wel van de stijl van Serge Pauwels. Als Jan Baekelandt aan de praat gaat, dan luister ik met volle overgave. Hij zegt waar het op staat en dat doen wij Belgen vaak veel te weinig. Maar verder, nee, niet echt in de ban van de landgenoten.

De koers is hier ten huize ook een familiegebeuren. We zitten samen voor de buis en leveren commentaar à volonté. Ook dat is deel van het gebeuren. Allemaal zijn we fan van de green man, onze friend, de gangmaker van de koers zowel letterlijk als figuurlijk. Ik had deze beste man al voor mijn lens na de Ronde Van Vlaanderen en was toen live nog meer gecharmeerd van zijn charisma. Het straalt, het schijnt, het schittert en het blinkt. Hij is het peper en zout en ook het scheutje alcohol in het gerecht dat zich wielrennen noemt. Dus vandaar mijn smeekbede : Peter, pleasssse come to Lommel and let me make my picture of the yearrrr.

De toer van 2016 zit er weer op. Fijne momenten, gedeelde smarten maar vooral veel ambiance. Op naar meer.