Cotswolds - Mei 2022
Wat een heerlijke vakantie in de Cotswolds. Uiteraard was het al een aantal jaren geleden dat ik nog eens op pad ging in "God's own Country". Ik hoef U de reden hiervoor niet te herhalen. Elf jaar gelden bezocht ik deze streek voor het eerst en de kleine dorpjes en prachtige natuur hadden echt wel z'n indruk nagelaten.
Het was midden in de nacht toen we in Mol vertrokken, daarna in Geel overstapten en zo onze weg naar West Vlaanderen maakten voor de oversteek van de eerste landsgrens. Daar konden de eerste mensen van de groep ons reeds verlaten. Geen internationaal paspoort was voor de Franse douane geen probleem maar de Britten dachten daar anders over. Return to sender.
Mede daardoor en ook door het feit dat we twee Poolse bussen voor ons hadden, duurde het grensoverschrijdend gedrag een pak langer dan verwacht. Enfin, het gaf ons ook de nodige tijd om de verloren uren slaap in te halen.
Trein op en dan rechte lijn naar Blennheim Palace. De residentie waar Churchill is geboren ademt nog steeds de sfeer van weleer uit. Het omliggende groen maakt het plaatje compleet.
We zijn nog op een heel deftig uur in ons hotel (Cricklade & Spa Hotel). Het oogt een beetje oud maar de kamers zijn authentiek en er is een prachtige wellness ruimte. Aan tafel ga ik met een koppel uit Zoutleeuw en een dame uit Hasselt. Dus even goed luisteren naar de plaatselijke dialecten. Het eten is prima en op onze kamer vonden we reeds een keuze menu voor de volgende dagen. Mooi zo.
Op dag twee staat Gloucester op het programma maar eerst houden we halt in Northleach, een klein marktdorpje met een prachtige hoofdkerk. Het is wat mistig en af en toe valt er een druppel maar verder ondervinden we geen neerslag van betekenis.
Gloucester ligt dicht bij de grens met Wales en heeft ook weer een prachtige kathedraal. Maar diep binnenin roept de stem van de shopper die ook op deze feestdag wel eens wil bekijken wat de handelaar op het eiland in zijn mars heeft. Het wordt een geslaagde middag want Marks & Spencer en Waterstones liggen op een steenworp van mekaar.
Later die dag is Bibury nog aan de beurt. Arlington Row ligt er wat triest bij want de zon geeft niet thuis. Ook het mooie hotel "The Swan" is dieper achter het groen verdoken dan 11 jaar geleden. De foto die ik toen maakte, is niet meer voor herhaling vatbaar. Maar goed, de ijscoman staat al te wachten, ook dat is mooi meegenomen.
We zijn op tijd in het hotel dus ik maak me snel waterklaar en duik in het mooie zwembad met aansluitend nog een Turks stoombad. Snel weer klaar voor het diner. 's Avonds schuif ik onverwacht aan bij mede Kempenaren. Dat is altijd fijn en onderhoudend. Je eigen taal is toch weer een beetje thuiskomen. We hebben zoveel te vertellen dat we onze babbel ongetwijfeld morgen dienen verder te zetten.
Dag drie brengt ons naar Tewkesbury waar we een stadswandeling doen die eindigt in een kerk. Vooral de hoge bomen in de kerktuin kunnen me wel bekoren. Verder naar Broadway Tower, een stop die voor mij niet echt noodzakelijk was. Het stadje zelf is trouwens wel heel aangenaam om door te keuvelen. De prachtige wisteria's staan op hun mooist nu en kaderen enkele huizen in hun paarse tooi. 's Middags zijn we uitgenodigd voor een afternoon tea in Bourton House Garden. Ik geef toe dat ik a betere afternoon tea's heb genuttigd maar het gezelschap maakt wel heel veel goed. De tuin aan dit huis is prachtig. We zijn er praktisch alleen dus het is mooi om na de maaltijd nog even de benen te strekken en te genieten van de samenwerking tussen mens en natuur.
Verder volgen er nog een paar kleine stops in mooie Cotswoldsdorpjes zoals Stow-on-the-wold en Bourton-on-the-Water. Ondertussen kom ik al zovele jaren op het eiland maar voor het eerst koop ik Lemon Curd. Bij thuiskomst zal ik ervaren dat het prima smaakt op de boterham. Weer iets om bij op het lijstje te zetten.
Ook deze dag duik ik nog even het water in, samen met wat andere dames uit de groep. Het wordt een leuk onderonsje. Bij het eten is het weer Kempen troef en nog zijn we niet uitgepraat.
Onze voorlaatste dag staat gepland als Hidcote Manor Garden Day en die had ik aangevinkt voor zijn National Trust shop. Zij hebben altijd ongelofelijk fijne dingen voor de tuin maar ook voor de mens in die tuin. Ik mag dus mijn boodschappentas weer volladen. De tuin brengt weer de herinnering van 11 jaar geleden maar er is ook veel veranderd en verbeterd. We zijn hier praktisch weer alleen en het is heerlijk om te dwalen en te fotograferen. De natuur komt wel heel dicht bij.
Nadien maken we nog een wandeling door Chipping Campden waar ik een mooie galerij bezoek die tijdelijk werken van Kristin Vestgard ten toon stelt. Ik word even weer naar huis gekatapulteerd als ik erover nadenk dat ik volgend jaar zelf zo'n tentoonstelling mag openen. Ik krijg de prachtige catalogus zomaar mee naar huis.
Na dit bezoek en lunch wacht ons nog een fijn bezoek aan Sudeley Castle, het thuisadres van Catherine Parr de zesde echtgenote van Henry the Eight. Zij bleef hier wonen na het overlijden van haar echtgenoot. De kapel is prachtig gerestaureerd en in de tuinen werden zowel oude als nieuwe elementen behouden als nieuw toegevoegd.
Aan het eind van ons bezoek vind ik voor mijn ma nog een mooie handtas en dito sjaal in de shop.
Het gaat weer richting hotel zonder zwembadbezoek vandaag.
Koffers worden weer gepakt en we verlaten ons fijne hotel om op weg te gaan naar Oxford. Maar ook deze dag voor mij geen historische of culturele bezoeken. Ik verlaat als snel de groep en vind bijna blind mijn weg naar het winkelcentrum. En kijk daar, mijn drie favo shops liggen er vlak naast mekaar : Seasalt, Joules en White Stuff. Diep binnenin weerklinkt er een hoera. Het voelt als thuiskomen. Om 13.00 uur wordt de terugweg dan definitief ingezet. Aan de douane gaat het een pak vlotter dan bij aankomst en in de vroege avond schuiven we in Diksmuide nog aan voor een avondmaal. Tegen middernacht ben ik weer thuis.
Iedere keer is het fijn nieuwe mensen te leren kennen. Ondertussen is de afspraak om mekaar op het thuisfront weer te ontmoeten alweer gemaakt. De voortzetting van de verhalen is verzekerd.