Working Girl -Februari 2019

Nu ik weer op de vacature markt verschenen ben, maak ik de gekste dingen mee. Een cliché is echt wel een cliché omdat het een cliché is.

Toen ik startende werkzoekende was rond m'n twintigste, was het cv een lege pagina die met allerlei onbelangrijke dingen moest opgevuld worden. De begeleidende brief moest het wonder voltrekken.

Het antwoord was standaard : geen ervaring.

Nu is dat CV ondertussen wel aardig opgevuld en telt het net geen twee pagina's. Vermits ik qua werkgevers nogal rondgezworven heb, mocht ik van verschillende firma's en takenpakketten proeven. De begeleidende brief zijn een aantal korte steekzinnen geworden want de ervaring die dertig jaar geleden zo broodnodig was, die zit helemaal in de afgelegde weg verpakt.

Op administratief heb ik echt een beetje alles gedaan. Planning, offertes, boekhouding, vertalingen, onthaalwerk, verkoop, internationale contacten en ga zo maar door. Door de fotografie ben ik dan weer op creatief gebied goed bezig geweest.

En toch viel vorige week weer een heel bijzonder antwoord in de bus :

Geen directe ervaring in wat we zoeken en geen binding met cultuur.

Ik heb het een paar keer moeten lezen. Dertig jaar werkervaring plus interesse in literatuur, kunst en fotografie en nog haal je een onvoldoende en word je niet uitgenodigd voor een tijdelijke job al onthaalbediende.

Gelukkig is dit voor mij enkel een af toetsen, een spel of een onderzoek.

Maar als je oprecht een nieuwe job moet zoeken als vijftig plusser dan is dit een hels karwei.

Ga vooral niet aan jezelf twijfelen.

Je hebt alles in je mars wat je nodig hebt.

Enkel zijn de meeste andere mensen en bedrijven daar niet klaar voor.