Carrefour - Januari 2018

Een aantal weken geleden kwam ik bij Carrefour aan de infobalie. Ik wou nog wat loyalty punten inruilen voor een tegoed bon van 5 euro. Aanschuiven aan de balie tot het mijn beurt was. Daar informeerde de dame me dat ik het ook zelf mag afhandelen aan het touch screen dat aan de ingang van de winkel stond. Ik vertelde haar dat ik liever met mensen werk en me daarom liever tot haar richt. Nee, dat kan niet meer. Hoezo, je vertelt me dat ik het zelf MAG afhandelen maar je bedoelt eigenlijk MOET?

Ik loop naar de ingang van de winkel en scan daar m'n kaart op de automaat. De machine vraagt me enkele persoonlijkheden en daar komt de voucher al uit de printer. De dame van de infobalie komt om de hoek kijken.

Lukt het? vraagt ze.

Ik knik ja, maar kan het niet laten om eraan toe te voegen : doe vooral zo verder maar kom niet klagen als je binnenkort geen job meer hebt.

Nog geen twee maanden later is het zover. Nee ik heb geen glazen bol, maar zag al wel langer dat er bij Carrefour drie keer zo veel personeel rondloopt in vergelijking met Delhaize of Aldi. Ook wat betreft klantvriendelijkheid merk ik een heel groot verschil.

Vroeg of laat wordt hiervoor de rekening gepresenteerd.

Gisteren was die dag.

Ik leef zeker mee met de mensen die hun job verliezen maar dit komt enkel in het nieuws als het om grote ketens gaat. De werknemer die bij een kleine zelfstandige zijn ontslag krijgt, komt hiermee nooit in het nieuws en de situatie is identiek. We leven in een maatschappij waar geen zekerheden meer zijn. Daar moeten we gewoon mee leven en er ons voordeel uithalen. Eens te meer is het belangrijk om creatief te zijn en vooruit te denken. Blijven zitten in een job die je al 21 jaar doet, is echt niet meer de juiste instelling.