Engelse Rivièra - Augustus 2024

Op zaterdag om 5 uur in de ochtend worden we in Turnhout opgepikt. De bus draait al de parking op als ik om de hoek stap. Verder gaat het met stops langs Zoersel, Antwerpen en Gentbrugge. Calais is ons eerste plaats van bestemming . Voor de aankomst worden alle reispassen gescand. Met gevolg dat we geen oponthoud ondervinden bij onze check-in. Bij de border control vragen de agenten wat we gaan doen in Engeland. Alfred de Grote staat ons met zijn groot zwaard op te wachten in Winchester. Het is een feestelijke ontvangst met al die kraampjes. Ik maak van de gelegenheid gebruik om alvast wat solden aankopen te doen. De kathedraal bezocht ik reeds in het verleden. Wel ben ik aangenaam verrast als ik net voordat ik de bus weer opstap nog even bij Abbey Gardens binnenloop. Een plaats vol rust en groen midden in de drukke stad Winchester. Ons verblijfshotel in Exeter, Leonardo, het vroegere Jury's Inn, wordt de uitvalsbasis voor de volgende dagen.

Op dag twee staat Torbay op het programma. Dit bevat de drie eenheid Torquay, Paignton en Brixham. De geboorteplaats van Agatha Christie is de eerste venue op onze tocht. Bij onze aankomst is de plaatselijke gids Graham, de buste van Agatha aan het proper maken in afwachting van de komst van zijn groep. We wandelen in het spoor van Agatha. Hier werd ze geboren had ze een gelukkige jeugd en vond ze inspiratie voor haar novelles, detectives en toneelstukken. We bewonderen haar thuisbasis die vol staat met Nieuw Zeelandse palmbomen en op die manier de Engelse Riviera wordt genoemd . Tijdens de middagpauze wandel ik door naar het Imperial hotel. De grandeur van vroegere tijden is daar zeker niet verloren gegaan.  In Paignton zien we het Oldway Mansion, nu vergane glorie, waar Isaac Singer zijn laatste levensjaren doorbracht. Binnenkort wordt het domein en gebouw in ere hersteld. De geschatte prijs van de restauratie is 20 miljoen pond. We komen nog eens terug wanneer het klaar is. Ik beloof mezelf om bij thuiskomst iets meer te lezen over deze man. 

In Brixham ligt de replica van de Golden Hind , het schip waarmee Sir Francis Drake de wereld mee rond voer. Een oude piraat gaat mee op de foto. De zon is op en af van de partij wat resulteert in mooie beelden. 

Maandag gin-dag. Plymouth staat op het agenda wat naast de citadel waar de Royal Marines ook een adres hebben en de plaats waar op 6 september 1620 de Pilgrimfathers met hun gezelschap van 102 zielen met de Mayflower naar Virginia vertrekken. Ze komen echter na 66 dagen van woeste zee aan in Cape Cod – Massachussets en leggen mee de fundamenten van de moderne Verenigde Staten van Amerika. Geen foto’s maken tijdens de gin-tour in de Plymouth Gin Distillery, want de productie geheimen mogen niet prijsgegeven worden. Naast de gin worden er ook twee liqueurs vervaardigt. Iets wat meer in mijn smaak ligt. Ik neem een flesje mee voor het thuisfront. In het stadje kopen we een rouwkaartje voor Sabine die ons jammer genoeg vanmorgen heeft verlaten wegens het overlijden van haar zus. We denken aan haar. 

Dartmoor in de namiddag. Alweer smalle wegen in het 965 km² uitgestrekte Dartmoor National Park, waar de “fog” ons belet te gaan wandelen. In het visitor centre trekken we de jas aan en zetten we de pet op van Sherlock Holmes , hetgeen ons in de sfeer brengt van “The Hound of The Baskervilles”. De mist doet me naar buiten gaan en de speciale sfeer geeft heel bijzondere foto's. Aan de ingang van het visitors centre staan 4 Franstalige fietsers. Het lijkt me wel iets om ze op een beeld vast te leggen. Gelukkig staan ze ervoor open en poseren enthousiast voor de lens. Daarna een applaus voor Ronny, onze chauffeur, na een beklijvende rit uit de “Escaperoom” van Dartmoor. Wat een rit. 's Avonds praten we gezellig na met een groepje dat al gauw onder "mennekes" bekend komt te staan. 

Dinsdag blijven we in onze tijdelijke thuishaven. De stadswandeling in Exeter brengt ons eerst via een kleine omweg naar de “Quays” . Het oude havengebied van Exeter, waar niet alleen de rivier Ex en het Ex kanaal mekaar ontmoeten maar waar de pakhuizen de stille getuigen zijn van de in Exeter eens zo florerende wolhandel. Decorum van verschillende filmproducten, zoals “The Onedinline” Overal op onze wandeling restanten van de oude stadsmuur . The Guildhall , het armenhuis en de kathedraal liggen op ons historisch traject in een stad die in de WOII erg geteisterd werd door bombardementen . In deze moderne stad kunnen we als afsluiter nog genieten van Highstreet en het Princesshay winkelcentrum . Samen genieten we eerst nog van een lunch. Het is dus vollen bak winkelen geblazen tot de voeten het voor bekeken houden.  Het diner is vandaag vervroegd en we krijgen een “dicht bijeen is warm” tafelindeling voorgeschoteld. Een aangename afsluiter in ons Leonardohotel. 

Dag 6 gaat het huiswaarts via Stonehenge. Opgelet ! bezoek Stonehenge met een app van 21,70 Mb op je eigen telefoon ! Dat is de eerste boodschap.Een pendelbus brengt ons naar de steencirkels. Stonehenge is een wereld apart. Wat indien de oorspronkelijke makers zouden terugkeren in onze tijdrekening ? Zouden ze blij zijn met zoveel belangstelling ? 1,5 miljoen bezoekers per jaar, dat wil wat zeggen !  Samen met Els vat ik de wandeling naar de steencirkel aan. Ook zonder ticket kom je dichtbij. Stonehenge is ondertussen een verdienmodel geworden en dat is bijzonder jammer. We zijn blij dat we deze wonderlijke stenen constellatie gezien hebben. Nu voortrijden naar Dover in de hoop dat we de rellen achter ons kunnen laten. Het was alweer een vreemde gewaarwording in dit “exotisch” Engeland.

Het wordt een lange rit naar huis, mede door de afgelast boot van P&O wat ons een uur en een kwartier kost. Om 02.15 uur meren de laatste piraten aan in Turnhout. We bedanken Ronny en Paula, die ons voortreffelijk in de watten hebben gelegd. Ik verdwijn weer om het hoekje en ben dan thuis in een knip.