Anders - April 2020

Verbaasd, oprecht verbaasd en dat nog wel over mezelf.

In deze (voor de meeste mensen) barre tijden, voel ik heel veel rust.

Kinderen niet naar school, thuiswerk, winkels gesloten, sportactiviteiten stopgezet, geen concerten en praktisch geen vrienden over de vloer. De stress die bij de meesten heerst, ontgaat mij helemaal.

Mijn rust is ongekend. Zowel lijf als ziel krijgen een enorme vrijheid.

Beseffen dat er zoveel kan wegvallen, zonder een negatieve impact te voelen is volledig nieuw voor mij.

We kunnen deze situatie met niets vergelijken. Nog nooit is er in ons leven zo'n stilstand gekomen.

Alles is rustig. De straten in het stadscentrum vertonen nauwelijks verkeer.

Ik kom enkel buiten voor boodschappen en de wekelijkse wandeling met de virusbuddy.

Uiteraard vind ik het jammer dat er waarschijnlijk dit jaar geen trips meer over het kanaal zullen plaatsvinden en is het bijzonder spijtig dat ik niet kan fotograferen op festivals en aanverwante evenementen.

Maar de rust die in de plaats komt is zo onmetelijk groot en maakt het mogelijk om meer naar mezelf te kijken en te voelen dat dit toch wel een heel bijzonder aangenaam experiment is.

De wereld in verandering. Twee jaar geleden nam ik reeds de beslissing om mijn leven drastisch te veranderen. Niet meer mee te roeien in de race van de tijd. Letterlijk en figuurlijk uit die ring stappen. Nu noopt de natuur ons tot verandering. Wat was komt niet meer terug. Willen we dat nog wel?

Voor velen zal het uiteraard moeilijk worden. De mens is een kudde- en gewoontedier. We voelen ons het best als alles blijft zoals het is. Maar dat houdt ook geen vooruitgang in. Het zou echter bijzonder fijn zijn om dit als grote ommekeer te kunnen beschouwen. Laat ons het anders doen. Laat ons hart en ziel opengaan voor een andere wereld.

Zou het mogelijk zijn alle vertrouwde gewoontes en routines achter te laten in ruil voor iets onbekend nieuws?

Het zou geweldig zijn.