Wandelen - Maart 2020

Waren wij Corona vooruit? Geen idee, maar het is wel een feit dat ik samen met mijn oud collega in januari aan het wandelen ben gegaan. Eens in de week treffen we mekaar en doen we een stevige trip te voet. We zitten allebei in een periode met veel vragen en onzekerheid. Maar ook in eentje van persoonlijke groei en niet met de stroom mee roeien.

Er wordt gepraat, gelachen, geweend en gefilosofeerd. We staan stil bij de bezorgdheden van mekaar en dagen mekaar uit om verder te gaan, letterlijk en figuurlijk.

En toen kwam het moment dat de wereld stil stond.

Wij gingen door en lassen extra wandelingen in. Voor de beweging maar ook tegen de isolatie.

Het maakt ons vrij en bewegelijk. We maken plannen die niet in de tijd zijn vastgezet. We lopen nieuwe paden en blijven verwonderd over al het moois dat zo dicht bij huis te vinden is.

We lopen niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk. De weg ligt open voor ons en de lente is onze begeleider.

Soms is het even stil en beseffen we welke gelukzakken we zijn ondanks de rare tijd. We hebben zoveel dat ons nog boeit en bindt. We kunnen naar buiten en genieten van mekaars gezelschap. Stap voor stap dichter naar een fijne toekomst.

Die zal het ongetwijfeld anders uitzien maar dat wisten we al langer. Het kan niet verder zoals we bezig waren. Niet voor ons, niet voor jullie.

De wereld heeft een nieuwe kijk nodig. Weg van meer en beter. Weg van groter en drukker.

Het is niet belangrijk hoe hoog je job op de materiële ladder gequoteerd wordt.

Het is belangrijk dat je gelukkig bent met je eigen ik.

Wij stapten al eerder uit de ratrace.

Doen jullie mee?