Klein Geluk - Januari 2019

Oudjaar, half tien 's avonds. Ik sta met een warme kop citroenwater tegen het aanrecht geleund.

Mijn "feest"dagen kies ik liever zelf. Geen opgelegde vastgespijkerde dagen voor mij.

Volgende week steek ik alweer het kanaal over voor zo'n feestdag.

Het is goed. Dat is het gevoel wat me overvalt. Mooi zo, fijn rustig en warm.

Het was best een heftig jaar. In hartje zomer besliste ik dat ik op deze manier niet verder wou.

Net de vijftig gepasseerd en al dertig jaar in een administra tieve job die (als ik even mijn grote idool

mag quoteren) filled my pockets and emptied out my soul.

Moeilijke bevalling want het speelde al een tijdje. Tussen "dit is niet wat me gelukkig maakt" en effectief de knoop doorhakken zit best wat tijd en overpeinzingen. Het is heel symbolisch op het kanaal dat ik de beslissing nam. Ik stop.

Ondertussen is de procedure in gang en mag ik volgende zomer een heel nieuw hoofdstuk starten.

Wat het gaat worden, daar heb ik helemaal nog geen zicht op. Het geeft een enorme vrijheid om alles open te laten.

Deuren en poorten wijd open voor alles wat zich wil en mag aandienen.

Fotografie en reizen zullen zeker hun weg en hun plaats vinden.

Een stuk van mijn DNA, van wie ik ben en van wat ik wil blijven.

Ik wil de vrienden blijven koesteren. Mensen die samen met mij hun eigen weg gaan. In vreugde en verdriet er zijn

voor mekaar. Dag na dag. Samen groeien en toch ook weer alleen je weg bewandelen. Een fijn en warm gevoel.

Nieuwjaar, tien uur 's ochtends, met een tas lauw citroenwater.

Laat het beste in je naar boven komen.

Maak jezelf trots en gelukkig